Pleger van geweld
Het structureel stoppen van huiselijk geweld, vraagt om het doorbreken van de (vaak complexe) geweldsdynamiek. Daarvoor is het van belang om het gehele systeem erbij te betrekken. Agressie en machteloosheid kan bij ieder van ons de overhand kunnen nemen. Er heerst een stigma op ‘plegers’. Dit maakt dat de drempel hoger is om ondersteuning te aanvaarden.
Wie zijn plegers?
We denken bij plegers vaak aan mannen. Dat heeft te maken met gender: de sociaal-culturele rollen die we als samenleving aan mannen en vrouwen toeschrijven. Het plegen van geweld past beter bij de mannelijke rol; het zijn van slachtoffer beter bij de vrouwelijke. Mannen en vrouwen gedragen zich naar die rollen. Dat betekent dat we inderdaad in de prevalentiecijfers meer mannen als pleger en meer vrouwen als slachtoffer zien. In de dynamiek die leidt tot huiselijk geweld en kindermishandeling zien we dat opvattingen over man- en vrouwzijn, en met name ook de verwachtingen die daaruit voortvloeien, een belangrijke rol spelen, zowel bij het geweld zelf als in de manier waarop instanties daarmee omgaan. Echter lang niet alle plegers zijn man, lang niet alle slachtoffers zijn vrouw. Gender speelt vaak een rol bij geweld in intieme relaties maar lang niet altijd en zeker ook niet als enige factor. ‘De pleger’ heeft dus vele kenmerken. De problematiek van plegers plaatsen we in het bredere kader van de relaties, relatiedynamiek en patronen tussen alle betrokkenen in het cliëntsysteem. Alle factoren die leiden tot het ontstaan en voortduren van het geweld hebben aandacht nodig.
Signalen van de pleger
Als je de signalen bij de pleger kunt herkennen kun je iets doen. Misschien kun je ook in gesprek met de persoon waarvan je denkt dat hij een ander niet goed behandelt.
