Verwaarlozing
In het geval van verwaarlozing kan het gaan om lichamelijke verwaarlozing, emotionele verwaarlozing of ouderenmishandeling en ontspoorde mantelzorg.
Lichamelijke verwaarlozing
Bij lichamelijke verwaarlozing komen ouders of opvoeders langdurig onvoldoende tegemoet aan de lichamelijke basisbehoeften van het kind, zoals eten, drinken, kleding en een dak boven het hoofd. Kind loopt op sokken. Het kind krijgt niet de verzorging waar het gezien zijn leeftijd behoefte aan en recht op heeft. Ouders of opvoeders geven het kind bijvoorbeeld structureel te weinig, slechte of onregelmatige voeding. Er wordt ook gesproken van verwaarlozing als ouders het kind niet adequaat kleden, bijvoorbeeld in vuile kleren laten rondlopen of in de winter nog in een T-shirtje buiten laten lopen.
Psychische verwaarlozing
Wanneer ouders hun kind psychisch verwaarlozen, komen zij niet tegemoet aan emotionele en pedagogische behoeften van hun kind. Ouders zijn niet emotioneel en empathisch betrokken bij hun kind. Van emotionele verwaarlozing is sprake wanneer ouders langdurig tekort schieten in responsiviteit en het geven van positieve aandacht aan het kind. Wanneer ouders onvoldoende ouderlijk gezag uitoefenen of onvoldoende structuur bieden, is sprake van pedagogische verwaarlozing
Ouderenmishandeling en ontspoorde mantelzorg
Ouderenmishandeling is ‘al het handelen of het nalaten van handelen van al degenen die in een terugkerende persoonlijke of professionele relatie met de oudere (iemand van 65 jaar of ouder) staan, waardoor de oudere persoon lichamelijke en/of psychische en/of materiële schade lijdt en waarbij van de kant van de oudere sprake is van een vorm van gedeeltelijke of volledige afhankelijkheid.’ Bij ontspoorde mantelzorg overschrijdt de mantelzorger de grens van goede zorg door overbelasting, onmacht, onkunde of onwetendheid.