Vrouwelijke genitale verminking
Vrouwelijke genitale verminking (VGV), ook wel bekend als meisjes- of vrouwenbesnijdenis, is een ingreep aan de uitwendige vrouwelijke geslachtsorganen zonder medische noodzaak. Er zijn verschillende manieren waarop de vrouwelijke geslachtsorganen worden besneden. Dit hangt af van het lokale gebruik in land van herkomst, de wens van de ouder(s) en de besnijd(st)er. VGV komt onder een bepaalde groep migranten voor. De meeste vrouwen en meisjes zijn besneden in land van herkomst maar wonen nu in Nederland.
De World Health Organization (WHO) onderscheidt 4 types VGV. Voor meer informatie over de verschillende types, de gevolgen en klachten hiervan, zie de brochure Focalpoint meisjesbesnijdenis.
VGV is in Nederland (net als in vele andere landen) strafbaar en is een vorm van kindermishandeling.
Signalen
Signalen die kunnen duiden op een recent uitgevoerde besnijdenis:
- Het meisje is ziek geweest in de vakantie.
- Er is sprake van schoolverzuim.
- Het meisje ziet er moe/uitgeput/vaal uit.
- Ze gaat lang naar het toilet.
- Ze klaagt over buikpijn.
- Ze kan zich niet goed concentreren.
- Ze is stil en teruggetrokken.
- Ze reageert gesloten of afstandelijk.
- Ze blijft weg van gezondheidsonderzoeken.
- Ze kan een periode niet gymmen.
- Ze heeft moeilijkheden met lopen.
Risicogroepen
Signalen die kunnen wijzen op een besnijdenis die mogelijk plaats gaat vinden:
- Er circuleren geruchten over een komende besnijdenis van een meisje.
- Er is een buitenlandse vakantie gepland, naar het land van herkomst.
- Familieleden en/of gezinsleden die besneden zijn.
- Mensen uit risicolanden die kort in Nederland zijn en beperkte kennis hebben over de Nederlandse wetgeving over VGV.
- Gezin ervaart druk vanuit familie en/of omgeving om VGV uit te voeren.
- Het meisje laat voorzichtig zelf iets los.
Feiten en cijfers
- Er wonen in Nederland naar schatting ruim 29.000 vrouwen die een besnijdenis hebben ondergaan. Ongeveer 80% van deze vrouwen is afkomstig uit Somalië, Egypte, Ethiopië/Eritrea en de Koerdische autonome regio in Noord Irak. Voor meer informatie over waar VGV nog meer voorkomt, zie prevalentie VGV wereldkaart.
- Naar schatting lopen jaarlijks tussen de 40 à 50 in Nederland woonachtige meisjes het risico besneden te worden, meestal tijdens vakantie en of familiebezoek naar land van herkomst. Deze cijfers komen uit 2013. In 2019 publiceert Pharos geactualiseerde cijfers.
- VGV vindt meestal plaats op de leeftijd van 4 tot 12 jaar. Maar in sommige culturen worden meisjes een paar dagen na de geboorte al besneden. Ook tot vlak voor het huwelijk kan meisjesbesnijdenis plaatsvinden. Migratie kan eraan bijdragen dat besnijdenis op een andere leeftijd plaatsvindt dan gebruikelijk is in de eigen cultuur.
Advies of doorverwijzen
Heb je advies of ondersteuning nodig, of wil je doorverwijzen naar hulp? Op deze pagina zie je waar je in regio Hart van Brabant terecht kunt.